Fluorescentie-flowcytometrie
Fluorescentie-flowcytometrie
Fluorescentie-flowcytometrie is een hulpmiddel voor het analyseren van de fysiologische en chemische eigenschappen van cellen. Ook kunnen met deze methodiek andere biologische deeltjes in urine-analysers worden geanalyseerd. Fluorescentie-flowcytometrie verschaft informatie over:
- de afmetingen en structuur van cellen
- het inwendige van cellen
Bij flowcytometrie onderzoeken we cellen en andere deeltjes terwijl ze door zeer smalle flowcellen stromen.
Eerst wordt een bloedmonster geaspireerd en gealiquoteerd, vervolgens wordt het tot een vooraf ingestelde verhouding verdund en dan gelabeld met een merkeigen fluorescentiemarker die specifiek aan nucleïnezuren bindt.
Daarna wordt het monster in de flowcel ingevoerd. Het monster wordt verlicht door een halfgeleider-laserstraal, die scheiding van de cellen mogelijk maakt door drie verschillende signalen:
- voorwaarts verstrooid licht (forward scatter, FSC)
- zijwaarts verstrooid licht (side scatter, SSC)
- zijwaarts fluorescerend licht (side fluorescence, SFL)
De intensiteit van het voorwaarts verstrooide licht is een indicatie van het volume van de cel. Het zijwaarts verstrooide licht verschaft informatie over de inhoud van de cel, zoals de celkern en de granulen. De zijwaartse fluorescentie geeft een indicatie van de hoeveelheid DNA en RNA in de cel.
Cellen met gelijke fysieke en chemische eigenschappen vormen een cluster in grafieken die als 'scattergram' wordt aangeduid.
Het werkbeginsel van fluorescentie-flowcytometrie wordt in verschillende analysers voor hematologie en urineanalyse toegepast. We gebruiken fluorescentie-flowcytometrie ook voor bloedtellingen, bijvoorbeeld WBC, en differentiële telling, NRBC-telling en reticulocytenmeting.
Bij analysers voor urineanalyse wordt fluorescentietechnologie ook toegepast voor het tellen van bacteriën, rode bloedcellen, witte bloedcellen en andere elementen.
